tnttngni (titt.usai. nj) wani itin barkono mai tnnnyn-mnnynn •yn•ya wnndn shi da yaji sosai, wnndg nke mnrkncfn shi dn timatifi dn albaga R yi miyn.
tnttnsbi (t*ttnashiJ) d-d tallnshi.
tnttnshiya (t'ttnshiyaa sn„ mc)koyon yadda ake Shacfn bBkBke dn a tsarin karatun alto. d• d hnjjatu.
tnttaun (tittnuran. sit, n), hnc., jam., tauriaraa)
Bhu mal tsauri; mis: na ci n namajiya tnttnye ( tittiayeejam.)tattu. tattibi (tittiibh) d-d tartibi. tattofi (tattbotii, sn., nj.)lamfo, tnttu (tattuu, sn.. nj., /mc,jam., tattiayec) cuna ta ngx tntu (tåatu) dubitata tatukc (taatükæ) d-d tatikc. tatul (tåatut) d-d tatil. tatum (tiatum) d-d tatil.
tatuwa (tåatüwaa, sn., mc) shukar da ake yi bayan iokaci ya kure.
tatsa (tåatsaa sn., me) (i) matso ko fitar da nono daga hantsar dabba, musamman saniya. (ii) (fiban abu kadan daga cikakken buhu yadda ba za a gane ba. (iii) samun dukiya ko wani amfani daga wani mutum ko jama'x tatsa ( taatsåa go,v, f.) matsa; mis: an masa magania ida tatse ( taatsæ) dubitatsa. tatsi (tåatS1) dubitatsa.
tatsini ( tåatsini/ b-fi)kalma mai bayyana kankantar abu, musamman abu mai rai. tatso (taatsoo) dubitatsa. tatsu (tåatsu) dubitatsa.
tatsuniya (tåatsvuniyaa sn., mc., jam., taatsuuniyooyii) (i) labari da ake ba wa yara na hikima don hira,d- tatsuniya ko gatanan. (ii) ddtauraro. (iii) ani irin farin kucfi na azurfa da mata ke hudawa suna ado dae shi a goshi ko a tatsuniyoyi (taa/svuniyooyii,jam.) dubitatsuniya.
tau (tau) d-d tawa. tau (tåu) d-d to.
tau (tåu, a-k) kalma mai bayyana sautin faduwar bulala da karfi a jikin mutum ko dabba, d-d fau. taubasai (tåubåasai,jam.) dubitaubashi.
taubashi (taubåashii, sn., nj., mc., taubaashiyaa, jam., tåubåasai) dan mace da dan namiji, watau dan wa da dan kanwa ko dan ya da (fan kane, ddtabbasbi.
taubastaka (tåubåstakåa, sn., mc.) dangantakar (fan mace da dan namiji ko 'yar mace da (fan namiji;
dubitaubashi.
taucfa (taudå, e, fi.) shauda wa mutum ko wani abu bulala ko tsumangiya. taucfe (tåuffee) dubitauda. tauga (taugåa) d-d tafka. Ubangiji Allah, Tabaraka wa Ta'nla. tautn (tåu/aa. sn., me,jam. taulunin), sanda da nke gassarkafa wa igiyoyi a kownne gcfe nata don (fora tulunan nova guda biyu a saba tn a kafacfa. tnulnhi (tøulåhi') d•dtallafi. taulati (tåulålii, sn., n)) (i) mutum marar moriya wanda sai dai ya ra6a ga wani ya samu. (ii) kananan yara. tauluna (taulunåa,jam.)dubi taula. taumashe (taumashéc) d-d targacfc. tauna (taunå, e, i, o, u, fi.)saka abu a baki a farfasa shi da hakora a jujjuya shi ya hacfu da yawu ya zama ruwa-ruwa kafin a hacfiyc, d•dtamna. tauna (taunaa, sn., mc.) (i) farfasawar da ake yi wa abu da hakora a sarrafa shi don a hacfiye ko a tsotsc lagwadar da kejikinsa. (ii) ciyawa ko ganye da aka tanada don abincin dabbobi. (iii) tsukon da mutum kan ji cikin kashi. taune (taunée) dubitauna. taunc (tåunee) d-d tuke. tauni (tåum) dubitauna. tauno (taunoo) dubitauna. taunu (tåunu) dubitauna. taura (tauraa, sn., mc., jam., tauråayee) (i) tarin gashin mace da aka kitsa gefe guda, d-d bijaji ko manga. (ii) wata irin bishiya mai 'ya'ya kamar na gawasa. taurara (tauråraa, e, fi.) mai da abu ya zama mai tauri, ko kuma shi kansa ya yi tauri. taurara (tauråaraa,jam.) dubitattaura. taurare (tauråree) dubitaurara. taurari (tåuråarii,jam.) dubi tauraro. tauraro (tåuraaröo, sn., nj., mc., tåuraarüwaa;jam., täuråarii ko tåuråaruu) (i) halittar da ke bayyana a sararin sama da daddare tana haske,d-dtamraro. (ii) shahärarren mutum ko wata halitta, musamman cikin labaru. (iii) alama ta farin gashi a girar doki. (iv) sa'a; ana amfani da shi kämar haka: mun (fauko n kasuwa; watau mun sami sa'a. tauraru gåuråaruu,jam.) dubitauraro. tauraruwa (tåuraarüwaa, sn., mc.) dubitauraro. tauraye (tauråayee,jam.) dubitaura ko taure. taure (taurée, sn., (i) dan akuya da aka dandake ko fi(fiye don ya yi saurin girma. (ii) tsimbirarren (fan akuya, d-d tabre. tauri (taurii, sn., nj.)(i) karfi ko tsauri. (ii)maganin da ake ci don kashe kaifin wuka ko wani makami don ya kasa hudajikin mutum, d-d kas-kaifi. (iii) n bashi, watau rashin son biyan bashi. (iv) n kai, watau kin bin umami ko shawara. (vi) n hanntr, watau rowa. (v) n rai, watau juriya ko karfin hali. Tauro (tauroo, sn„ O.) fatar beguwa ko bushiya wadda mata kan tsefe kai da ita. tausa (tauså, she, shi, o, u, fi.)(i) danna wani abu da karfi. (ii) tilasa mutum ya aikata wani abu. (iii)
tauhidi (tåuhiidii, sn., nj.) gaskata (fayantakar tausa (taüsag sn., mc.) mammatsar jiki da mace ko
433
�