wanda aka (faure, (iii) babban hakori wanda ake yin tauna da shi, d-d matauni ko gubbi ko gumke. turmusa (turmûsaa, she, shj o, u, muttsukeko lalata sutura ko takarda. (ii) kayar da mutum da tattaka shi, d-d turmuza. turmushe (turmûshee) dubiturmusa. turmushesheniya(tûmûsheesheeniyaa, sn., mc.) kokawa tsakanin mutum biyu wadda ta kai su ga faduwa kasa sunan tunnusa juna. turmushi (türmüshı) dubiturmusa. turmuso (turmusoo) dubiturmusa. turmuşu (tünnûsu) dubiturmusa. turmutsa (tumûtsaa) d-d tirmitsa. turmutsu-mutsu (türmutsuu-mûtsûu, sn., nj) kokawa wajen shiga gida ko wani wurin wasa. turmuza (turmûzaa) d-d turmusa. turnuka (tumûkaa) d-d tunnuka. turo (tuuroo) dubitura. turra ( tûrraa, jam.) dubituru. tursasa (tursâasaa) d-d tirsasa. turtsatsa (turtsâatsaa) d-d tirtsatsa. turtsitsi (turtsiitsiı) d-d tirtsitsi. turu (tûum) dubitura. turu (tuurüu, sn., nj., jam.,tuurunâa ko türraa) (i) wani irin mari da ake huda gungumen itace a kafa masa karfe inda ake sa kafafuwan mahaukacin da yake neman ya gagara, d-d turi. (ii) an sa mahaukaci— ; watau an kange shi a daki ko wani wuri don a hana shi fita ko don a sami damar yi masa magani. turu (mumu, sn., nj., mc.,tuuruwaa, jam., tuurâayee) (i) wani irin abin kida karami mai kama da ganga. (ii) n bashi, watau mutum mai yawan cin bashi. (iii) mutum mai neman rigima musamman da masu gari. turukwi (turûkwiı) d-d tuburkuku. turuna ( tuumnâa, jam.) dubi tura. turunge (türûngee) d-d tiringe. Turunku ( Turûnku, sn., nj.) na kirarin da ake yi wa Bazazzagi. turunye (turunyâa) d-d tirinya. tururi (tûrûrij sn., nj.) wani hayaki-hayaki wanda yake tashi daga ruwa ko abınci mai zafi, ko kuma daga abin da aka tsamo daga cıkin ruwan zarı, ko wuta. tururrubi (tümnübiı) d-d samberu. tururu (turum, a-k.) kalma mai nuna yawa ko bazuwar abu, d-d hululu , ko ratata. tururuwa (tümumwaa, sn., me) (i) wani kwaro baki, ya fi cinnaka girma, girmansu daya da gwano, tana yin rami cıkın kasa inda take tara hatsi, d-d turwa. (ii) taron mutane da yawa. turus (tüms, kalma mai nuna yawan tsaba ta hatsi ko kufi. (u) kalma mai nuna mutuwar jiki saboda rashın dacfın wani labari. turuzu ( türuuzu, sn., nj,jam., türüuzai) guntattakin gıshiruı mangul. turwa (tunvaa) d-d tururuwa. turwa(fı (turwâffiı) d-d tirwafı. turza o, u, fi) (ı) d-d tirJe (11) tuşa hatsin da aka nıka sama-sarna (111) d-d kokarta. turzaza (turzâazaa) d-d tursasa. turzu (tûrzu) dubiturza. tuşa (tusâa) d-d tisa. tuşa (tuusâa, sn., mc., jam., tuusooshiij fıtar ıska daga dubura wadda kan fito da wan, d-d hutu, ko saciya, ko kwita tusga (tusga) d-d tizga. tusguna (tusgûnaa, fi,) bata; mis: ya mmirai, d-d musguna. tuskude (tuskûdee) d-d turmushe. tuskuna (tuskûnaa, fi.) wulakanta wani abu ko 6atawa wani rai, d-d zunguro. tuskururun (tüskurûmn, a-k.) kalma maı nuna rashin kintsın mutumin da ya jibga kaya da yawa ya nada rawani a hargitse, ko kuma daunn zanen mace ba tsarü tusono (tûsoonoo) d-d tasono. tuşsa (tûssqjam.) dubitushe. tusshe (tusshee) d-d tud da. tushe (tuushĞe, sn., nj., jam.,tûssaa ko tuwaasuu) (i) kasan bishiya ko gini, d-d gindi ko saiwa. (n) farko ko asalin mutum ko magana ko wani abu; mis: wannan da 'awar tasa ba ta da tushi (tushiı) d-d tishi. tushiya (tuushiyaa sn., mc., jam., tuushiyooyii) saiwar karan dawa ko gero ko masara wadda aka bari a kafe bayan an gırbe karan. tushiyoyi ( tuushiyooyijjam.) dubitushiya. tuta (tuutâa, sn., mc., jam., tuutoocii) (i) wani kyalle, yawanci mai wani laum ko lanuka, wanda akan daura a sanda, iska tana kada shi don nuna alamar watajam'iyya, ko kungiyar addım, ko wata kasa. (ii) kyalle da aka ba wanda ya yi nasarar yaki a zamanin da, don ya yi sarauta. Akan ce: ya kar60 (iii) 'yanci na kasa; mis: kasar nan ta sarnfr• r kanta. (iv) d-d tukku ko zanko. (v) ana amfani da ita kamar haka: dan — , watau mai nuna sigina a rundunar SOJa. tutiya (mutiyâa, sn., me.) (i) gadara ko alfahan ko takama; mis: yana— da mulkm da aka basm (ti) farin karfe mai launın dorawa-dorawa. tutoci (tuutoocij jam.) dubituta. tutsaye (mutsâyee, jam.) dubitutsu. tütse (tuutsĞe) d-d titisiya. tutsotsoniya (tüutsootsooniyaa, sn., mc.)turereniya ko rububi. tutsu (mutsuu, sn., nj., mc., tuutsuwaa jam., tuutsâayee) (i) hutsun mutum, ko takadari. (ii) dagewar da jaki yake yi in an dora masa kaya ya ki tafıya. tutsu (tÜtsuu, sn., mc.) wata irin ganga doguwa ta Rahazawa. tutsuwa (mutsuwaa, sn., mc.) dubitutsu. tuttuda (tuttûdaa) d-d tittida.
447
�