(Redirected from z491)
- zanzama {{syn|zanzoma. zanzama (zånzamåa, f.) énkisa ko zolaya. zanzama-zanzama (zanzamaa-zånzåmå4jam) dubi zanzameme.
- zanzameme (zanzameemée, sif., nj., mc., zanzameemiyaajam., zanzam-zånzåm) abu mai tsawon gaske, {{syn|zanzami.
- zanzamemiya (zanzmæmiyag sif., mc.) dubi anzameme.
- zanzami (zanzamii, sif., Aj., mc., zanzamaa zanzam-zånzåm) abu mai tsawon gaske, {{syn| zanzameme.
- zanzamta (zånzamu, ce, ci, f.) cinkisa, {{syn|
- zanzam-zanzam (zanzam-zånzåm, jam.) ianzameme ko zanz.ami.
- zanzana (zanzånaa, f.) ca6a; mis: ta ado gidan biki.
- zanzana (zanzanaa, M., mc.) (i) tabban da kurajen agana kan bari da yawa a fuskar mutum bayan cutar ta warke. (ii) wata irin addu'a da ake yi don halaka abokan gaba. (iii) va aljanar bori Inna. znnace (zånzåncæ) dubizanzanta. z—ta (zanzanta) {{syn| zanzamta. zanzuagi (zaæåraagil) {{syn|tsinkinragi. zan.zue (zanzåree, f.) ca6a ado ta hanyar shat cikin wando a daure da bel.
- zanzaro (zånzaroo, sn., nj.) (i) wani bakin kwaro smrin jiki da Raton ciki, wanda ke gina gidan u60 mai kwari a jikin bango ko wani abu. (ii) wata irin Shiga ta hanyar cusa gindin shat cikin wando.
- zanza"a (zanzaryaa) *dzurare. zanzauna (zanzåunaa) dubizauna.
- zarangi (zårangii, sn., da zumuCi woda kanjawo wa mt8um masiffa. (ii) zarcewa ko fifiko Iko wucewa.
- zaranya (zåranyaa, sn., mc.) kunu wanda ake yi da garin dorawa.
- zarara (zaaraaråa, sn., mc.) doguwar igiya da akan daura a wuya ko kafar dabba don ta sami damar
- . walawa wajen yin kiwo yayin da tüe daure, ded talala.
- zarara (zåråråa) {{syn| sakakL zarata (zaråataa, jam.) dubi zarto.
- zarau (zåråu, b-fi.) kalma bayYAna tsayin wuya.
- zara-zara (zarg-zåråa sif.)kakna mai bayyna uayi da siriritar abubuwa, {{syn| sara-sara; mix ya "Yi shin.kafa N.
- zarba (zarbå, sn., mc.)haü tsinta da goro mai kyau da niyyar algus.
- zarba (zårbaa, sn., mc.)bishiyar dabino sabon tsiro.
- zar6a6i (zar6a6ii, u, nj.) (i) tsananin doki da zumuCi wmda kan;jawo a fada cikin wahala, {{syn| azar6a6i (ii) kankamba. zar6e (zar6æ) {{syn|å16e. zarce (zarco dubizarta. zarci (zårcl) dubizarta. zarci (zarcil) {{syn|zartsi.
- zarciya (zarciya4 m, ma) da ake y a bakin aljihun riga a lokacin yi mata kwado da zare (zarée) dubi zara.
- zare (zaarée, i, o, u,) fito da wani abu daga cikin gidansa ko makunshinsa ko wani matsi dayake ciki; mis: ya •wjikiya gudu.
- zare (zåaree, m, nj.) ware abu daga 'yan 'uwansu.
- zare (zåree, sn., nj., jam., zaruuruu€ia ko
- zanzoma (zånzöomaa, sn., mc.)(i) cinkisako ZDlayæ (ii) kai hari ciküi daft. zar {{syn|zalla.
- zar (zfr, sn., zare biyu tsakanin gwauro da mari.
- zara (zråa, sn., mc.)(i) fifiko a tsawo, {{syn|tazara. (ii) shammata ko cuta. zan (zåraa) {{syn| azara.
- zara (zåraa, e, i,o, f.) fizge abu da karfi cikin gaggawa, {{syn| fauce.
- Zara (Zaarå, sn., mc.) (i) lakabin da ake kiran mace mai suna Fatsuma da shi, ded Zabara'u Zaratu. (ii) tauraruwa mai haske da ke fitowa
- kusa da wata.
- zara (zaaraa, sn., mc.)tsantsar abu, {{syn|zalla. zarafi (zaråfii, sn., nj.,jam., zarafoofii uzuri ko dama ko bali ko wadata ko samu. zarafofi (zarafooü,jam.) dubizarafi. zarai (zårai, b-h)kalma mai bayyana tsayin hanci.
- zaramboto (zarambætoo, sn., nj.) karambani ko kankamba.
- zarangade (zarangadæ, sn., nj.)wani tsiro mai
- zarurrukåa) auduga ko siliki da aka aka murza, ya yi tsayi ake Cmki ko saga do zareta (zareetaa) {{syn| siC1.
- zarga (zårgaa, e,i,o,u, fi.)(i) daura igiy&ko fata a wuyan dabba don hana ta gudu. Raga wa mutum laifi.
- zargagaa (zargagaa) {{syn| andira.
- zargagungun (zårgågungun, n, nj.) (i) daurin
- sako-sako. (ii) mummunan zarge (zårgee) dubi zarga.
- zarge (zårgee, sn., nj.) wani irin wanda ba a matse shi ya yi tsanani. zargi (zårg) dubi zarga.
- zargi (zårgii, sn., nj.)tuhumar mutum da wani laifi. zargina (zårgiinåa, sn., mc.) sht& gari da ake kadawa a ruwa a sa wa farar tufa don ta kara haske.
- zargo (zårgoo, sn., nj.)wani irin ado na (finki da ake lankaya zare a kan allura.
- zargo zargu (zargoo) (zårgu) dubizarga.dubizarga.
- zari (zån) dubizara. zari (zåari)zara.